Eugène Boudin - pozwólmy mu mówić
„Chcę, żebyś zobaczył światło” – tymi słowami namówił Moneta żeby zajął się malarstwem. Dlatego potem Monet mówił: „Jeśli zostałem malarzem, to Eugène’owi Boudinowi to zawdzięczam”.
Zobaczmy jak artysta podchodził do świata: „Przyroda jest tak piękna, że kiedy nie dręczy mnie bieda, dręczy mnie jej wspaniałość. Jakże szczęśliwi jesteśmy, że możemy widzieć i podziwiać chwałę nieba i ziemi; gdybym tylko mógł zadowolić się ich podziwianiem! Ale zawsze pozostaje męka zmagania się z ich reprodukcją, niemożność stworzenia czegokolwiek w wąskich granicach malarstwa.” Można z tego wywnioskować, że artysta odczuwał że symulacja w której się znajdujemy nie pozwala na pełne odwzorowanie emocji i uczuć opisujących przyrodę, ale nie rozumiał, że będąc w dużej gęstości otaczającego nas uniwersum nie można mówić o właściwym opisywaniu świata.
Syn kapitana
Był synem kapitana okrętu. Jeden z pierwszych francuskich malarzy, który malował wprost z natury (zachęcony do tego przez holenderskiego malarza: Johana Jongkinda), dlatego jest uważany za prekursora impresjonizmu.
Jego pociągnięcia pędzlem były szybkie i nierówne, co pozwalało mu uzyskać dużą jasność, szczególnie gdy używał jasnych tonów, takich jak blady ochra czy biel ołowiowa, białego barwnika. Boudinowi zależało na uchwyceniu ulotnych efektów światła i atmosfery Atlantyku, jego nieba nasyconego światłem i cieniem oraz wspaniałą gamą kolorów. Jego studia nad światłem, morzem i niebem stworzyły pomost pomiędzy naturalizmem malarstwa pejzażowego z początku XIX wieku a płynnym pędzlem impresjonizmu. Boudin skupiał się na szybkim uchwyceniu zmieniającego się wpływu atmosfery i gry światła na wodzie, starannie opisując odwroty swoich obrazów notatkami na temat pogody, wiatru i warunków oświetleniowych. Więcej o obrazie morza na stronach obraznamiare.pl – obraz morza.
Jego obrazy znajdują się w najwspanialszych muzeach świata:
Musée des Beaux-Arts de Lyon i innych.
Obraz morza
Rzut oka na technikę - analiza błędów
Kiedy żył, kiedy nie żył
Urodzony 12 lipca 1824 roku w Honfleur, Eugène Boudin (właściwie Eugène Louis Boudin) był francuskim malarzem, urodził się 12 lipca 1824 roku. Boudin spędził dzieciństwo, pomagając ojcu na promie, który pływał po północnej Francji. Kiedy jego ojciec przestał żeglować, rodzina osiedliła się w Le Havre, gdzie jego ojciec otworzył sklep z artykułami papierniczymi i oprawami. Młody Boudin pracował przez kilka lat w sklepie swojego ojca, zanim założył własny mały sklep, w którym spotykał artystówSprzedawał farby a to była przepustka do tego, żeby mógł poświęcić się swojej wielkiej pasji: malarstwu. Odwiedzali go bardzo ważni artyści a kontakt z nimi miał niezwykle istotny wpływ na jego artystyczną drogę. To nie byli tam jacyś drugoligowi gracze, ale np. Jean-Francois Millet, który osobiście zachęcał go do zajęcia się malarstwem. Źródło: https://www.nationalgallery.org.uk/artists/eugene-boudin
W 1848 roku artysta odbył długą podróż przez Flandrię i północną Francję. Celem podróży było studiowanie morza i malarstwa. W 1850 roku udało mu się zdobyć stypendium, które umożliwiło mu naukę w Paryżu. Uczył się dużo i malował naturę. W 1855 roku powrócił do Le Havre, gdzie zajął się malowaniem pejzaży północnego wybrzeża. Jean Baptiste Camille Corot nazwał Boudina „Królem nieba”, przydomek ten wychwalał doskonałą technikę, jaką Boudin stosował do malowania chmur oraz różnych odcieni, które zajmowały dużą część jego obrazów. Boudin podobnie jak Corot lubił malować z natury, a nie jest łatwo namalować na powietrzu duży format, toteż malował dużo małych formatów.
Pierwszym krytykiem, który docenił jego talent, był Charles Baudelaire. Pierwszym krytykiem, który docenił jego talent, był Charles Baudelaire. W 1859 roku Boudin zadebiutował na salonie paryskim). Baudelaire zapoznał się z Boudinem i jego twórczością w trakcie wizyty w jego pracowni. Zaraz potem umieścił nazwisko Boudina wśród najbardziej postępowych artystów działających w tamtym czasie.
Po wojnie francusko-pruskiej Boudin przeniósł się w 1870 roku do Brukseli, gdzie poznał handlarza dzieł sztuki Paula Durand-Ruela, jednego z pierwszych, którzy dostrzegli znaczenie impresjonistów i zaczęli sprzedawać obrazy impresjonistów zarówno za granicą, jak i w swojej galerii w Paryżu.
W 1874 roku malarz wziął udział w wystawie impresjonistów razem ze swoimi kolegami, ale z uwagi na klapę sprzedażową porzucił te wystawy i brał udział tylko w corocznych Salonu.
W 1881 przenosi się do Deauville, gdzie dalej malował morze. W tym okresie odbył kilka podróży, zarówno do Włoch, jak i na Lazurowe Wybrzeże. 8 sierpnia 1898 roku, zmarł w Deauville, ale został pochowany na cmentarzu Saint Vincent w Paryżu.
Prekursor impresjonizmu
W tym okresie poznał również Claude’a Moneta, Gustave’a Courbeta i Johana Bartholda Jongkinda. Ci artyści przyswoili techniki malarskie Boudina, a Monet później zadeklarował, że to Eugène Boudin zawdzięcza swoje powołanie do malarstwa, ponieważ to on ukształtował jego oko artystyczne.
Uważany za jednego z ojców założycieli impresjonizmu, Eugène Boudin poświęcił swoje życie malarstwu i był źródłem inspiracji dla wielu artystów, którzy przyjęli jego techniki malarskie, doskonalone przez niego do końca życia.
Do jego najsłynniejszych dzieł należą „Plaża w Trouville” z 1865 roku, „Le Havre, festiwal regat” z 1869 roku, „Port Portrieux” z około 1873 roku, „Port w Antibes” z 1893 roku oraz „Kobiety na plaży w Berck” z 1881 roku.